Chronisch stress bij ouders kan verschillende redenen hebben. Bij ouders met een migratieachtergrond is deze kans groter dan bij autochtonen ouders, aldus landelijk expertisecentrum gezondheidsverschillen Pharos in het artikel "programma gezondheid en migranten".
Uiteraard zijn er culturele verschillen en kan de (mindere) vaardigheid van de Nederlandse taal meespelen. Ook de reden van de migratie zelf, speelt een belangrijke rol. Er kan een oorlogsverleden / trauma meespelen maar ook grote financiële problemen.
Die financiële problemen kunnen een (mede) oorzaak zijn om te vluchten, maar ook door te vluchten ontstaan er grote onzekerheden en financiële problemen. Het leven moet weer opnieuw worden opgebouwd. Daarnaast spelen factoren als discriminatie en/of pesten van de ouders (en kinderen) te vaak een rol van betekenis.
Het onderzoek "The effects of bilingualism on stuttering during late childhood" toont aan dat risico op stotteren groter is bij tweetalige opvoeding en dat de kans op herstel lager is. In dit onderzoek stelde een spraak-taal specialist stelde vast of er wel of geen sprake van stotteren bij het kind vast. Hoewel de sociaal economische klasse van de ouders wel is meegenomen, werden de ouders verder niet betrokken. De mate van chronische stress bij de ouders om zich in een bepaalde sociaal-economische klasse staande te houden is helaas daardoor buiten beschouwing gebleven.
De psycholoog Jürg Kollbrunner heeft in de jaren '90 tal van onderzoeken bestudeert en geeft, in zijn boek 'Psychodynamik des Stotterns' aan dat de invloed van stress bij de ouders niet moet worden onderschat.
Ook in de herziene versie van de richtlijn stotteren wordt aan de invloed van de familie achtergrond erg weinig aandacht besteed. Dat is erg jammer om de invloed van chronische stress van ouders al bij andere aandoeningen wel is aangetoond (zie het artikel Invloed chronische stress bij ouders). We zouden graag zien dat dit ook voor stotteren nader wordt onderzocht. Er zijn immers tal van aanwijzingen voor.
