Niet-reguliere stottertherapieën zijn ontwikkeld door therapeuten die daarvoor geen opleiding hebben genoten en niet daarvoor gediplomeerd zijn. Veelal zijn deze stottertherapieën ontwikkeld door ex-stotteraars die zichzelf van het stotteren hebben bevrijd. De manier waarop het hun gelukt is om van hun stotteren af te komen, doceren zij aan andere cursisten.
Voor- en nadelen van niet-reguliere stottertherapie
Voordeel is dat therapeuten die vroeger gestotterd hebben, aan den lijve hebben ondervonden wat stotteren is en tegen welke problemen zij met het stotteren in hun leven aangelopen zijn.
Nadeel is dat zij de methode doceren die hen zelf van het stotteren heeft afgeholpen. Ieder mens is uniek en ieder stottert op een andere manier met misschien een andere achtergrond. Daardoor hoeft het niet zo te zijn dat de methode waar de therapeut zelf baat bij heeft gehad, generalistisch werkt voor iedereen die stottert.