Professional en leerlingen die stotteren
Goed dat u deze website raadpleegt iemand wilt helpen die stottert en u bent
- docent of
- decaan of
- studie adviseur
Belangrijk is dat de opleiding er voor de student is. Dat vanuit de opleiding de student geholpen wordt om op zijn/haar manier de les te volgen en oefeningen, tentamens en examens te doen. Aangepast op de mogelijkheden van de student.
Meerdere leerlingen die stotteren geven aan dat zij problemen ondervonden tijdens hun studie.
Enkele voorbeelden zijn:
- vragen stellen tijdens de les
- samenwerken in projectgroepen
- gepest worden
- het houden van presentaties
- afgewezen worden voor een stageplaats
- mondelinge tentamens en examens.
In de brochure 'Succesvol omgaan met leerlingen die stotteren' wordt praktische informatie gegeven aan de docent.
Onderwerpen die aan de orde komen, zijn:
- omgaan met stotterende leerlingen
- wat kunt u voor de leerling betekenen
- tips voor het geven van een presentatie
- regelgeving met betrekking tot stotteren bij het mondeling tentamen of examen
- faciliteiten bij studievertraging.
Stotterende leerling of student in de klas en: hoe moet dat met het mondeling?
Ziet de leerling of student die stottert op tegen het mondeling en is het testen van de uitspraak niet het doel? Dan mag het mondeling tentamen of examen ook schriftelijk worden afgenomen. Hiervoor is geen 'deskundigenverklaring' nodig. Een mededeling van de directeur aan de onderwijsinspectie is voldoende.
Kortom: vraag aan de stotterende leerling of student of hij het mondeling examen liever schriftelijk af wil leggen en onderneem actie.
Van meerdere jongeren die stotteren, vernamen we dat zij problemen ondervonden tijdens hun studie.
Lees meer: Stotteren en mondeling tentamen of examen afnemen
Leerlingen die stotteren lezen technisch even goed als leerlingen die niet stotteren, is onze ervaring. Probleem is dat door stotteren minder goed hoorbaar is op welk niveau het kind zit qua lezen. Hoe een leestest af te nemen?
Stotteren neemt sterk af als er gefluisterd word
Veel stotteraars stotteren beduidend minder, tot nagenoeg niet, als ze fluisteren. Maak hier handig gebruik van. Hoe? Door samen in een andere ruimte te gaan zitten. Zodat er geen andere mensen bij zijn. Maak er een spel van: nodig de leerling fluisterend uit om samen de leestest fluisterend te doen.
Fluister op een gemoedelijke, samenzweerderige toon:"Psst..., weet je wat? Zullen we gaan fluisteren?" Grote kans dat de leerling hierin mee gaat en fluisterend, een heel stuk vloeiender, voor gaat lezen. Voor uw leerling is dit heel normaal. Laat daarom niet uw verbazing merken. Doe alsof dit de normaalste zaak van de wereld is en bewaar uw verbazing voor naderhand, als uw leerling vertrokken is.
Scholen stellen hogere eisen aan communicatie dan vroeger.
Een aantal studenten die stotteren maakten melding van problemen waar zij met het stotteren tijdens hun studie tegenaan lopen, of zijn gelopen. De problemen lopen uiteen van:
- het houden van presentaties
- vragen stellen tijdens de les/colleges
- communicatie tijdens het samenwerken in projectgroepen
- bovenmatig tegen lessen/colleges opzien
- afgewezen worden voor een stageplaats
Vanwege deze problemen
Eén op de vier kinderen/jongeren wordt op school, of tijdens de studie, meerdere keren per week gepest! Heel veel docenten herkennen het pesten niet en ook lang niet altijd vertellen slachtoffers thuis aan hun ouders dat zij worden gepest. het is dus heel belangrijk om als volwassene alert te zijn. Wanneer je meerdere symptomen van pesten bij een kind herkent, moet je je afvragen of er soms pesten in het spel is. Kinderen die gepest worden geven namelijk meerdere signalen af.
- Ze worden uitgelachen of op een onvriendelijke manier benaderd.
Regelmatig valt het op dat er om het kind wordt gelachen of dat andere kinderen onaardige opmerkingen maken. - Ze worden als laatste gekozen bij teamspelletjes.
Tijdens het werken in projectgroepen, de gymles of op het plein zijn het steeds dezelfde kinderen die als laatste worden gekozen en die ze eigenlijk liever niet in hun team willen hebben. - Hun bezittingen worden afgenomen of liggen overal verspreid.
Ze zijn regelmatig hun spullen kwijt of moeten deze bij elkaar rapen. - Ze hebben kneuzingen, verwondingen of kapot gescheurde kleren. (Denk ook aan problemen met de fiets: lekke banden, etc.).
Waar komen die blauwe plekken en kneuzingen vandaan? Is het kind zelf zo onhandig dat het allerlei ongelukjes heeft, of zit er meer achter? - Ze zijn vaak alleen tijdens pauzes en overblijven.
Het kind staat alleen op het plein en doet niet mee met andere kinderen. Heeft het kind echt zelf geen zin om mee te doen, of wordt het structureel buitengesloten? Je ziet een slachtoffer vaak dicht bij de leerkracht of overblijfouder blijven. Of, het kind verstopt zich juist voor hen, omdat het zich schaamt voor het buitengesloten worden.
Bron: www.posicom.nl. Uit de reader: "Van pesten naar een wij-gevoel" (VPNEW) van Theo Klungers van bureau Posicom.
Het ontstaan van pesten op school als "groepsgebeuren"
"Het omgaan met elkaar in een groep is een normaal verschijnsel, leuke dingen, en zo nu en dan ruzies / conflicten horen daarbij. Een kind traint op deze manier zijn sociale vaardigheden.
Zwemmen leer je door te doen, sociale vaardigheden van hoe je met elkaar omgaat, en hoe je problemen oplost, leer je ook door het zelf te doen, met als adviseurs op de achtergrond je ouders, familie, vrienden, andere kinderen, leerkrachten, en eigenlijk moeten we ook de rest van de wereld niet vergeten.
Kinderen die in een nieuwe groep komen zullen elkaar uitproberen om zo de hiërarchie vast te stellen. Wie is de leider, wie volgt, wie gaat zijn eigen gang, wie is waar goed in, wie is rustig, wie is driftig, wie is leuk, wie is vriendelijk, enz. Nadat men weet, wat men aan elkaar heeft, ontstaat er een zeker evenwicht en rust in de groep, met soms wat strubbelingen. Als een groep uit elkaar gaat, zie je vaak twee reacties. Sommige groepsleden zijn geestelijk al bezig met de groep te verlaten, steken in de groep minder energie, geven aan zin te hebben in de nieuwe groep (school), nog voordat het afscheid daar is. Andere groepsleden proberen de groep bij elkaar te houden, snikken uitvoerig bij het afscheid en beloven elkaar vaak te zien.
Het gevaar van pesten, ontstaat vooral in fase 1 als de kinderen elkaar uit proberen. Verder is van belang van wie wordt / worden de leider of leiders in de klas. In principe behoort de leerkracht de eerste leider in een groep te zijn, die structuur (veiligheid), affectie (je mag er zijn) en ruimte biedt. Daarnaast zal bij de kinderen ook een leidersfiguur opstaan".
