Stotteren in de eerste levensfasen
Nog voordat stotteren zich openbaart, is er in een kinderleven al veel gebeurd. Dr. Jürg Kollbrunner, klinisch psycholoog en psychotherapeut verbonden aan de Universiteit-HNO-ziekenhuis, het Inselspitals, in Bern, heeft zich gericht op deze levensfase.
In deze levensfase ontwikkelt het karakter zich en zijn de ouders de belangrijkste relatie van het kind. Vanuit die constatering heeft hij wetenschappelijke onderzoeken naar de karakters van ouders van stotterende kinderen en hun ouder/kind-relatie onder de loep genomen. En nee, ouders hebben geen schuld! Evenals dat stotterende kinderen (en volwassenen) geen schuld hebben.
Dieperliggende problemen opsporen
Het boek Psychodynamik des Stotterns toont een andere zienswijze op het fenomeen stotteren en pleit er voor om te richten op op het opsporen van mogelijk meespelende dieperliggende problemen in het gezin en de behandeling (ook) daarop te richten. In plaats van stottertherapie als symptoombehandeling.
Familieopstellingen / systeemopstellingen bij stotteren
De relatie van de ouders van een stotterend kind kan uiteraard niet los worden gezien van de achtergrond van de ouders zelf. Hoe zijn zij als kind bij hun ouders opgegroeid én in welke maatschappelijke omstandigheden? De "bagage" die ouders zelf meenemen, is via familieopstellingen in kaart gebracht. Familieopstellingen zijn een vorm van systeemopstellingen. Het eigen onderzoek is na te lezen in: Een psychodynamische kijk op 10 systeemopstellingen over stotteren.
Gevolgen chronische stress bij ouders
Ook professor Maria van de Muijsenberg, hoogleraar gezondheidsverschillen bij het RadboudUMC, waarschuwt voor de gevolgen van chronische stress bij ouders in de eerste levensjaren. Diverse aandoeningen zijn daaraan bewezen gerelateerd. In het artikel Invloed chronische stress bij ouders wordt hier dieper op in gegaan.
Geheel buiten de schuld om kan die chronische stress ontstaan, denk aan economische omstandigheden, of een land ontvluchten wegens oorlogsgeweld. Het kan een van de dieperliggende oorzaken van stotteren vormen, zoals in het boek 'Psychodynamik des Stotterns' beschreven is.
Chronisch stress bij ouders kan verschillende redenen hebben. Bij ouders met een migratieachtergrond is deze kans groter dan bij autochtonen ouders, aldus landelijk expertisecentrum gezondheidsverschillen Pharos in het artikel "programma gezondheid en migranten".
Lees meer: Invloed chronische stress bij ouders met een migratie achtergrond.
Professor Maria van de Muijsenberg, hoogleraar gezondheidsverschillen bij het RadboudUMC, waarschuwt in De Gelderlander voor een toename van gezondheidsklachten door chronische stress.
Als kinderen in de eerste duizend dagen opgroeien in een omgeving waarin (één van) de ouders chronische stress hebben, wordt de kans op zaken als autisme, astma en overgewicht veel groter. Dat is bewezen volgens haar.
Mary Korlaske (74) durft niet voor te lezen, uit angst dat zij een fout maakt. Contact met anderen gaat zij uit de weg. Korlaske is een van de slachtoffers van een experiment dat de oorzaak van stotteren bloot moest leggen. In 1939 dienden zij en een tiental andere weeskinderen in Davenport in de Amerikaanse staat Iowa vier maanden als proefkonijn, zonder het te weten.
De gevolgen van het experiment werden onlangs ontdekt door een journalist van de lokale krant San Jose Mercury News. Pas nadat de reporter had uitgelegd waarom hij haar wilde spreken, werd het Mary Korlaske duidelijk waarom zij heel haar leven had gestotterd.
Lees meer: Levenslang stotteren na wetenschappelijk experiment
Psychosociale oorzaken, stottertheorieën, diepte psychologisch georiënteerde therapie, toekomstperspectieven van de stottertherapie-opleidingen.
De auteur "Dr. Jurg Kollbrunner is als Klinisch psycholoog en psychotherapeut verbonden aan de Universiteit-HNO-ziekenhuis, het Inselspitals, in Bern. Als lid van een werkgroep die tot doel had om betere criteria voor het evalueren van therapie aan stotterende niet-schoolgaande kinderen te ontwikkelen, stuitte hij op een veelvoud van bestaande definities van - én op de tegenstrijdigheden in de theorieën over de oorzaak van het fenomeen stotteren. Hij nam de taak op zich om hiervan een overzicht samen te stellen, waarvan dit omvangrijke boek het resultaat is.
Uit tien systeemopstellingen (familieopstellingen) van volwassen mensen die stotteren blijkt dat, naast het stotteren, ook problemen bij de ouders speelden. Een overeenkomst in deze tien opstellingen is dat in het gezin van herkomst van de deelnemers de familie moeilijk met hun problemen konden omgaan. In het gezin van herkomst werd daarover gezwegen. Een opgroeiend kind kan dit als een onveilig gezinsklimaat ervaren. Om zich tegen de impact van de problematiek van de ouder te beschermen, kan een kind een symptoom, bijvoorbeeld stotteren, ontwikkelen. Daarmee kan de beschermende functie van een symptoom een duurzaam resultaat van de stottertherapie verminderen.
Lees meer: Een psychodynamische kijk op 10 systeemopstellingen over stotteren
Bron: www.scientias.nl
Nieuw onderzoek suggereert dat de fopspeen de emotionele ontwikkeling van jongetjes wel eens in de weg kan zitten. Door de fopspeen zijn ze minder goed in staat om gezichtsuitdrukkingen te oefenen en zouden ze later ook minder goed in staat zijn om zich in anderen in te leven.
Lees meer: Fopspeen heeft mogelijk gevolgen voor emotionele ontwikkeling van jongens
